Protojerej-stavrofor

Milan Krstić

Parohijski sveštenik

Otac Milan sin Milivoja i Marice Krstić, je rođen 15.Marta 1960. godine u Jagodini, a odrastao u svom selu Sekuriču, srez levački, gde je pohađao i osnovnu školu. Godine 1976. je upisao bogosloviju ”Sv.Ćirila i Metodija” u Prizrenu.

Po blagoslovu Episkopa, 17.Septembra 1988.god.se venčava u hramu Sv.Save na Vračaru sa budućom suprugom Savom. Iste godine, 24. Decembra biva rukopoložen u manastiru Žiča od strane Episkopa žičkog G.Stefana, u čin đakona, a sutra-dan od Episkopa sremskog G. Vasilija u čin jereja. Nakon rukopoloženja i prakse u manastiru Jošanica kod Jagodine, nadležni Episkop, eparhije šumadijske, G. Dr.Sava, upućuje ga 7.Januara 1989.god. na parohiju u selo Županjevac, namesništvo levačko. Kasnije, 3.Jula 1990.god. po molbi biva premešten na parohiju veliko-kruševičku, kod Rekovca, u istom namesništvu. Nakon provedene 2 godine na toj parohiji odlazi u Ameriku, gde u New York-u,  4 meseca opslužuje jednu parohiju, a 16.Januara 1993.god. biva zvanično postavljen od strane Blažene uspomene Mitropolita novogračaničkog G.Irineja, na parohiju Sv.Đorđa u Clearwater-u, Florida.

Godine 1998 1.Marta biva unapređen od strane administratora mitropolije novogračaničke Episkopa G.Save (Jurića) u protonamesnika u znak priznanja za uloženi rad i trud na parohiji. Prilikom osvećenja novog Hrama, 12.Marta 2005.god. Mitropolit crnogorsko-primorski G.Amfilohije kao izaslanik Patrijarha Pavla ga odlikuje činom protojereja. Po molbi, 12. Marta 2006.godine biva premešten na parohiju Sv.Dimitrija u Windsor-u, Kanada. Nadležni episkop G.Longin mu 2008. godine, dodeljuje pravo nošenja naprsnog krsta. Po pozivu NJ.Preosveštenstva episkopa niškog G.Irineja, prelazi u Srbiju i 1.Avgusta 2008 postavljen je na 1.parohiju pri hramu Sv.Cara Konstantina i Jelene, a 14.februara 2009.godine ga aktom postavlja na dužnost starešine Hrama. Dužnost starešine obavlja do 26.jula.2012. godine kada odlazi na parohiju u Ameriku.

Posle 4 godine službovanja u Nišu, 1.Avgusta 2012.godine po blagoslovu Episkopa G.dr Mitrofana, biva primljen u Istočno-američku Eparhiju i postavljen za paroha Hrama Sv.Đorđa u Midlendu, Pensilvanija.

Posle skoro dve godine provedene u Midlendu, odlukom Episkopa Dr.Mitrofana,  1.Decembra biva premešten na parohiju Sv.Proroka Ilije, u Alikvipu, Pensilvanija.

Zbog potrebe službe, a zbog njegovog predhodnog iskustva, smatrajući da će biti od koristi novoj parohiji, od 1.Avgusta 2016. Njegovo Preosveštenstvo Episkop Mitrofan ga postavlja na parohiju Sv.Simeona Mirotočivog u Majamiju.

Ima tri ćerke: Anastasiju, Jefimiju i Teodoru.

Dolaskom na Floridu zatiče 15-20 familija, i odmah počinje sa potragom za novim porodicama. Šalje pisma i obaveštenja o događajima i planovima kod crkve na sve adrese koje je prikupio. U međuvremenu rat u otadžbini hvata maha, te on dočekuje raseljene, nalazi im poslove, stanove, nameštaj, sredstva za život koja u početku nemaju, i pomaže oko svega što je novopridošlima potrebno. Prikuplja pomoć za narod u Bosni. Organizuje crkvenu školu, pomaže da zaživi folklor i fudbalski klub, započinje srpski radio koji i vodi narednih 10 godina, ‘98. osniva veb sajt, u vreme bombardovanja Srbije organizuje i  vodi svih 78 dana proteste, organizuje socijalni i verski život koji se sav odvija u crkvi i oko crkve. U jednom periodu krštava grupe mladih koji su to propustili da urade ranije. Pokreće “nedeljni list” koji izlazi na srpskom sa delimično engleskim tekstom i na ruskom (zbog dvadesetak ruskih familija koje su prišle  srpskoj crkvi). Takođe izdaje i  mesečnik “parohijski glas” i polugodišnji časopis “pravoslavac”. Osniva biblioteku sa srpskim knjigama od preko 1500 naslova. Nabavlja od grada 40 kompjutera kako bi kompjuterski opismenio zainteresovane parohijane. Uz pomoć najstarije ćerke Anastasije, započinje crkveni hor Sv.Roman Slatkopojac. Sa parohijanima započinje gradnju Hrama, pokreće razne akcije kako bi se stvorila sredstva te ga i završavaju 2005.god. Odlaskom 2006.god. sa parohije ostavlja sređen verski i socijalni život i oko 360 aktivnih familija.

Prelaskom u Kanadu, sa ćerkom Anastasijom organizuje crkveni  hor, srpsku školu koja  počinje da radi pri državnoj školi, okuplja familije koje su se udaljile od crkve ili joj nikad nisu ni prišle, te za dve i po godine, parohija se uvećava tri puta. Pokreće veb sajt, nedeljni bilten, i godišnji časopis. U međuvremenu pokreće  akciju preuređenja i oslikavanja hrama, pravi nacrte i predračune, te za kratko vreme sakuplja i trećinu novca za taj rad. Po njegovim odlasku, sveštenik koji dolazi na tu parohiju nastavlja i završava započetu ideju.

Po pozivu Episkopa niškog G.Irineja, a po blagoslovu svog Episkopa G.Longina prelazi u nišku Eparhiju i 1.Avgusta 2008.godine prima prvu parohiju pri hramu Sv.cara Konstantina i Jelene u Nišu.

Posle 6 meseci, 14.Februra 2009.godine po nalogu episkopa prima se dužnosti starešine Hrama na kojoj ostaje do odlaska iz Eparhije. Po dolasku na parohiju pokreće vebsajt hrama, a po stupanju na starešinsko mesto, obnavlja sa bratstvom davno započeti nedeljni bilten, koji uređuje narednih 177 brojeva.

Crkveni hor počinje sa radom i redovnim probama pod vođstvom gospođe Danijele Barać.

Spomen hram čiju gradnju finansira grad, čiji su radovi stali na jedan duži period, nastavlja sa planiranim radovima, te se hram malteriše iznutra, postavlja podno grejanje, oblažu podovi granitom, hram ozvučuje najsavremenijim uređajima, započinje se oblaganje spoljnih zidova hrama mermerom, a u hramu postavlja novi ikonostas od mermera sa ikonama oslikanim u vizantijskom stilu.

Ispod hrama svešteničku kancelariju starešina oprema kompjuterima za svakog sveštenika, a ikonostas  koji je bio postavljen u sali koja je služila kao krstionica i zimska crkva izmešta  u prostoriju ispod oltara koja je i predviđena za tu svrhu. Salu snabdeva stolovima i stolicama za 120 osoba, kao i sa svim ostalim priborom kako bi se taj broj osoba uslužio prilikom proslavljanja slave.

Pomoćnu prostoriju snabdeva kompletnim inventarom gde bi se sve to ostavilo. Sala biva mesto okupljanja naroda posle Sv.Liturgije, a svake srede posle Akatista u sali  se održavaju predavanja (duhovni razgovori).

Dolaskom na midlendsku parohiju, redizajnira nedeljni i tromesečni list Lazarica, pokreće veb sajt, a videvši da u hramu nema razglasa, instalira novi saund sistem, kao i u sali, ispod hrama, gde postavlja i video i audio sistem.

U Alikvipi takođe redizajnira nedeljni i periodični list  „Glas Proroka“ i formira novi veb sajt.